راز

راز

 

یه شــب بارون زده و مــن و هــجوم بی کسی

 

منتظر مونده ام تا تو هــم کــی به دادم برسی

 

واژه به واژه خـــــط میزنــم  شعر بی تو موندنُ

 

نمیشــــه از یـــــادم بــــره غــــزل از تو خوندنُ

 

نهــــــــایت حضـــورم تو غــروب بی همنفسی

 

طلـــوع  تـــــرانه ای تو کــــوره راه دلــــواپسی

 

شــــک نکن،  موندنم به پــــــــات یه قصه درازه

 

یه قماره که عشقُ به سادگی به پات می بازه

 

تـــــو بهونه ای برای ایــــن عاشـــــق ماتم زده

 

بـــــا تموم بی مهریات بـــــاز به سراغت اومده

 

اومــــدم باز با تــــــو بخـــــــونم از یـه راز نگفته

 

چـه حیف که هنوزم گل ترانه هام نشـــــــکفته

 

تو سپیـــــــــده دمی که دل، باز هوایِ عشقُ داره

 

بی تو شبگردی غزل خون تا خروس خونش بیداره